ماجرای ورود حضرت احمد بن موسی (ع) به ایران چه بود؟ / شاهچراغ؛ روشنیبخش سرزمین شعر و ادب
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۴۳۵۹۷
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گسترش اسلام و عشق و ارادت شیعیان به خصوص مردم ایران به اهل بیت (ع) در تاریخ اسلام خوشایند برخی نیست. آنها با وجود تمام توطئهها برای تخریب این محبوبیت از ابتدا تا امروز موفق نشده اند. یکی از بزرگترین رویدادهای تاریخ اسلام، مهاجرت و جهاد امام رضا (ع) و ولیعهدی تحمیلی مامون عباسی بود؛ از مهمترین اتفاقات در زمان امامت امام رضا (ع) پیوستن برادران و خواهران و اقوام امام (ع) به ایشان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حضرت احمد بن موسی (ع)، میر سید احمد ملقب به شاه چراغ و سیدالسادات، فرزند و پسر ارشد امام موسی کاظم (ع) و ام احمد (س) (مادر بعضی از فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) و داناترین، پرهیزگارترین و گرامیترین زنان در نزد امام موسی کاظم) بودند.
تاریخ دقیق تولد حضرت احمد بن موسی شاه چراغ (ع) مشخص نیست؛ اما در سالهای گذشته در شورای فرهنگ عمومی استان فارس نامگذاری یک روز برای بزرگداشت آن حضرت مطرح شد. متولیان امر تصمیم گرفتند که روز تولد ایشان را به عنوان مراسم بزرگداشت انتخاب کنند. از این رو برای مشخص شدن روز دقیق ولادت حضرت احمد بن موسی (ع)، مورخان و محققان تحقیقات خود را آغاز کردند.
پس از بررسیهای به عمل آمده کارشناسان به این نتیجه رسیدند که روز میلاد حضرت شاه چراغ (ع) به درستی مشخص نیست و در این خصوص نقلهای متفاوتی وجود دارد. از این رو تصمیم بر این شد که در دهه کرامت یعنی حد فاصل میلاد حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) یک روز به عنوان روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع) ملقب به شاه چراغ تعیین شود.
پس از مهاجرت امام رضا (ع) به خراسان و قبول ولیعهدی تحمیلی مامون عباسی، حضرت احمد بن موسی (ع) به همراه یاران خود، حضرت سید محمد عابد (ع)، حضرت سید علاءالدین حسین (ع) برادران خود، جمعی از برادرزادگان، نزدیکان و دوستان، به قصد زیارت و حمایت از برادر گرامی خود امام رضا (ع) از حجاز به خراسان حرکت کرد. به محض با خبر شدن مامون از جهاد و پیوستن ایشان به امام رضا (ع)، مامورانی را برای مانع شدن و مبارزه با شاه چراغ (ع) قبل از پیوستن آن حضرت به امام رضا (ع) در شهر شیراز اعزام کرد.
در بین راه نیز عده کثیری از شیعیان و علاقهمندان به خاندان رسالت، به سادات معظم ملحق و به اتفاق حرکت کردند. کاروان شاه چراغ و همراهانشان هنگامی که به نزدیک شیراز رسیدند، تقریبا یک قافله پانزده هزار نفری از زنان و مردان تشکیل شده بود. هنگامی که مامون از حرکت این کاروان با خبر شد، از ترس اینکه چنین جمعیتی از بنی هاشم و دوستداران و فداییان امام اسباب تزلزل مقام خلافت او شود، امریهای به تمام حکام بلاد صادرکرد و دستور داد؛ در هر کجا قافله بنی هاشم رسید، مانع از حرکت شوند و آنها را به سمت مدینه برگردانند.
حاکم شیراز مردی به نام قتلغ خان با چهل هزار لشکر جرار، در خان زنیان هشت فرسخی شیراز اردو زد و همین که قافله بنی هاشم رسیدند، پیغام داد به امر خلیفه، باید از همین جا باید برگردید. حضرت سید احمد (ع) فرمود ما قصدی از این مسافرت نداریم جز دیدار برادر بزرگوارمان؛ اما لشکر قتلغ خان راه را بستند و جنگ شدید خونینی شروع شد. لشکرقتلغ خان بر اثر فشار و شجاعت بنی هاشم پراکنده شد و شکست خورد.
سپاه شکست خورده قتلغ خان با دیدن اوضاع نابسامان خود در توطئهای به دروغ در بلندیهای آن منطقه رفتند و فریاد زدند: خبر رسیده، ولیعهد مامون عباسی (امام رضا (ع)) وفات کرد. با شنیدن این خبر، جمعیت حاضر بر اثر سستی ایمان از اطراف امامزادگان متفرق شدند و حضرت شاه چراغ (ع) شبانه با همراهان خود از بیراهه به شیراز رفتند .
حضرت احمد بن موسی (ع) برای در امان ماندن از گزند حکومت، به همراه برادر خود مخفیانه به شیراز رفت. حضرت شاه چراغ (ع) در شهر شیراز در منزل یکی از شیعیان در منطقه سردزک، میهمان شد و در خانه این شخص مخفی گشت.
قتلغ خان که جاسوسانی را برای شناسایی و دستگیری سادات قرار داده بود، مکان ایشان را بعد از یک سال یافت و او و همراهانش را محاصره کرد. پس از نبرد بین آنها و ماموران مامون حضرت احمد بن موسی (ع) با شهامت و شجاعت هاشمی خود به دفاع پرداخت.
قتلغ توان مقابله با آن حضرت (ع) و همراهانشان را نداشت؛ بنابراین از شکافی که در خانه همسایه درست کرد، وارد خانهای شد که حضرت شاه چراغ (ع) به آن پناه برده بود. زمانی که آن حضرت برای استراحت و تجدید قوا، به خانه رفت، هنگام خروج، با شمشیری بر سر او ضربهای وارد کردند. سپس به دستور قتلغ خان خانه بر روی آن بدن شریف خراب شد.
با توجه به تبلیغ گسترده حکومت و ماموران ضد شیعیان و اهل بیت (ع) تعداد زیادی از مردم که از مخالفان شیعیان بودند، حرمت بدن شریف آن حضرت (ع) را نگاه نداشتند و ایشان را در زیر آوار نگاه داشته و به خاک نسپردند.
امروز حرم مطهر حضرت احمد بن موسی شاه چراغ (ع) در شهر شیراز واقع شده است و از زیباترین نماهای این شهر است و زائران زیادی به زیارت ایشان میروند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دهه کرامت قرآن و عترت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۴۳۵۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف جدید زبانشناسان: ۴ سفر حماسی از سرزمینهای یخی که به پیدایش اولین آمریکایی ها منجر شد
تقریباً نیمی از خانوادههای زبانی دنیا در قاره آمریکا یافت میشوند. با اینکه بسیاری از این زبانها اکنون منقرض شدهاند، تحلیل زبانهای تاریخی به ما امکان بررسی، مقایسه و ردیابی آنها در گذر زمان را میدهد تا گروههای اولیه ساکن در این قاره را بهتر درک کنیم.
جهانا نیکولز، زبانشناس تاریخی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا در پژوهشی که اواخر ماه مارس در مجله American Journal of Biological Anthropology منتشر شد، به بررسی ساختار ۶۰ زبان از سراسر آمریکا و کانادا پرداخت. این بررسی نشان داد که این زبانها از دو گروه زبانی اصلی نشأت گرفتهاند که در دستکم چهار موج مجزا وارد آمریکای شمالی شدهاند.
کشف تاریخچه قاره آمریکا با علم زبانشناسیبه گزارش گجت نیوز، نیکولز ۱۶ ویژگی این زبانها از جمله ساختار هجا، جنسیت اسمها و نحوه تولید صامتها هنگام صحبت را مورد بررسی قرار داد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که این زبانها به دو گروه اصلی تقسیم میشوند: گروه اول شامل زبانهایی است که ضمیر اول شخص آنها دارای آوای «ن» و ضمیر دوم شخص دارای آوای «م» است. گروه دوم شامل زبانهای دیرینهتری است که میتوانند یک جمله کامل را تنها در یک کلمه منتقل کنند.
تحليلهای بیشتر زبانشناسی نشان میدهند که ورود انسانها به قاره آمریکا در چهار موج مجزا رخ داده است. اولین موج حدود ۲۴ هزار سال پیش اتفاق افتاد، زمانی که یخچالهای عظیم بخش زیادی از آمریکای شمالی را پوشانده بودند.
خانم نیکولز هیچ ویژگی منحصر به فردی در زبانهای آن دوره پیدا نکرده که نشاندهنده ورود گروهی متنوع از مردم و زبانها به آمریکای شمالی در آن زمان باشد. موج دوم مهاجرت حدود ۱۵ هزار سال پیش با مردمی همراه بود که زبانهایی با ضمیر اول شخص «ن» و ضمیر دوم شخص «م» داشتند.
موج سوم نیز هزار سال بعد با مردمانی همراه بود که زبانهایی با صامتهای ساده داشتند. سپس موج چهارم حدود ۱۲ هزار سال پیش همراه ورود زبانهایی با صامتهای پیچیده از راه رسید.
تا همین اواخر، محققان بر این باور بودند که اولین آمریکایی ها حدود ۱۳ هزار سال پیش از طریق یک پل خشکی از سیبری وارد این قاره شدهاند. اما مطالعات قبلی خانم نیکولز روی دادههای زبانی او را متقاعد کرد که این زمان برای شکلگیری نزدیک به ۲۰۰ زبان بومی آمریکا کافی نبوده است. در عوض او معتقد است که اولین ورود انسانها به حدود ۳۵ هزار سال پیش بازمیگردد.
از آن زمان، حجم فزایندهای از تحقیقات باستانشناسی، زمینشناسی، اقلیمشناسی و ژنتیک، تاریخ ورود اولیه انسانها به آمریکا را به عقب رانده است و اجماع جدیدی بر این شکل گرفته که چندین موج از مهاجران در مقاطعی بین ۳۰ تا ۲۵ هزار سال پیش راه خود را به قاره آمریکا باز کردهاند.
خانم نیکولز گفت: «اضافه کردن مطالعات زبانی به این تحقیقات به معنای تأیید متقابل این چهار رشته علمی است. به نظر من حالا این تفسیر بسیار محکمهپسند است».
اندرو کاول، انسانشناس و زبانشناس در دانشگاه کلرادو بولدر که در این پژوهش مشارکت نداشته، در ایمیلی به سایت معتبر جهانی لایو ساینس گفته که مطالعه خانم نیکولز جالب است زیرا «دادههای زبانی بر پذیرش فزاینده سایر حوزههای علمی صحه میگذارد که آمریکای شمالی بسیار زودتر از آنچه برای دههها تصور میشد، مسکونی شده است».
با این حال، آقای کاول خاطر نشان کرد که تحلیل آماری این پژوهش نشان میدهد که دو زبان، یوروک و آراپاهو، طبقهبندی کاملاً متفاوتی دارند؛ این درحالیست که میدانیم این دو زبان از نظر ژنتیکی با هم مرتبط هستند و هر دو جزئی از ابرخانواده زبانهای آلگیک به شمار میآیند (زبان یوروک در شمال دور کالیفرنیا و زبان آراپاهو در ایالتهای وایومینگ و اوکلاهما صحبت میشده است).
آیا اولین آمریکایی ها، از آسیا مهاجرت کردهاند؟البته، نفوذ زبانهای همسایه میتواند روی زبانهای دیگر تاثیر زیادی بگذارد و این موضوع میتواند روابط اولیه آنها را مخدوش کند، همانطور که آقای کاول اشاره کرد.
اگرچه این پژوهش جدید مدلی را برای چگونگی ورود و تکامل زبانها در آمریکای شمالی ارائه میدهد، اما به خاستگاه آنها که هنوز ناشناخته است، اشارهای نمیکند.
خانم نیکولز گفت: «به احتمال زیاد مردمی که به آمریکای شمالی نقل مکان کردند، اقوام خود را در آسیا رها کردهاند و ممکن است برخی از آن زبانها همچنان در سیبری باقی مانده باشند».
با این حال به گفته او، محدودیتهای روش مقایسهای زبانشناسی به این معناست که شاید هرگز آن را نباید قطعی دانست.
کانال عصر ایران در تلگرام